Balikesir
Balıkesir'in İvrindi ilçesinde canlı gezgin arıcı, nitelikli bal elde edebilmek düşüncesince senenin 7 ayını evinden uzakta geçiriyor.
Bekir Öztürk'ün bal mesaisi, mayıs ayında evinden ve evlatlarından ayrılıp Trakya'ya gelmesiyle başlıyor.
Kırklareli merkeze ilişkin İnece beldesine minibüsüyle gelip çadırda nazil Öztürk, aralıksız demeden 300 kovanla arıcılık yapıyor.
Kahvaltı yaptıktan sonraları talaş ve kartonla yaktıkları tütsüyle sabahın er saatlerinde işe koyulan Öztürk, akşam ezanı karanlığında arıların kovana çekilmesiyle çadırına dönüyor.
Öztürk, tatil saatlerinde kendisi kadar arıcılıkla uğraşan komşularıyla dakika geçiriyor.
Eşi Ümmü Öztürk'ün de kimisi devir namına haremlik etmiş bulunduğu gezgin arıcı, kır Trakya'da geçirip bal sağımı yaptıktan sonraları eylülde İvrindi'ye dönüyor.
Burada kısaca dü ay nâkil Öztürk, püren balı düşüncesince Balıkesir'in Ayvalık ilçesindeki Cunda Adası'na gidiyor. Öztürk, kışı Ayvalık'ta geçirecek.
İvrindi'de eğitimine bitmeme fail oğlanları Mehmet ve İzzet Öztürk'ten, bazı bazı de eşinden yılda kısaca 7 ay ırak küsurat Öztürk, 300 kovandan rastgele bir tanesi 26 kilogramlık 250 teneke bal elde ediyor.
"Ben nereye arılarım oraya, arılar nereye ego oraya"
Bekir Öztürk, AA muhabirine, 10 senedir gezgin arıcılık yaptığını, ilkbaharla geziye başladığını söyledi.
Mesleğinin zorluklarına yer veren Öztürk, "Ailenden, memleketinden, evinden, çoluktan çocuktan ayrı yegâne başınasın. Dağlarda, meralarda, kırlardasın. Evdekiler gerek istemez burnumuzda tütüyor." dedi.
Arıların kişiye küşayiş verdiğini tamlayan Öztürk, kovanların ortada gezerken kendisini henüz bahtiyar hissettiğini anlattı.
Öztürk, gezgin arıcılık yaparken değişkin bölgeler gördüklerini dile getirerek, şöyleki bitmeme etti:
"Ben nereye arılarım oraya, arılar nereye ego oraya. Değişik ayrı ayrı mekân eş arkadaş ediniyoruz. Görmediğimiz bölgeleri görüyoruz. Ömrümüz böyle, yılımız hakeza bitiyor. Yaşayan bilir, yaşıyoruz, görüyoruz yegâne başına burada çadırdasın. Aş sana bakar, el sana bakar. Yerine gereğince aç yatarsın, adına gereğince özlenti giderirsin ancak gelirsin arının içine, özlemini de giderirsin. Yani arının içerisine girdiğin devir kişiye birlikte ferahlık, birlikte coşku, birlikte coşku verir. Bu kere arın dobra bulunduğu zaman, iklim da dobra bulunduğu devir memleketi unutuyorsun. Yani memleketin bulunduğun yer, atlatmak aldığın arazi olmaktadır artık. Artık yurt burnumuzda tütüyor ancak meydana getirecek birlikte şeyimiz yok. Bir taraftan da Türkiye milletine, vatana elde etmek lazım."
Trakya'da arıların bal sağımını yaptıktan sonraları evine gelip beş altı ay kaldığını, arkası sıra çam balı düşüncesince Ayvalık'ın Bağyüzü mevkisine gittiğini tamlayan Öztürk, Cunda Adası'na geçip kışı burada geçirdiğini söyledi.
Çamdan sonraları arının dinlenmesi gerektiğini, onun düşüncesince talibi yeğleme ettiğini özetleyen Öztürk, şunları kaydetti:
"Bu alanda püren otu vardır, bu ot arının henüz elleme yavrulamasını sağlıyor. Arıyı kışa taravetli yavruyla sokabilmek düşüncesince buraya getiriyoruz. Burada kışı geçiriyoruz. İklim şekilde arı sıcağı sever, bura da mutedil bulunduğu düşüncesince buraya getiriyoruz. Püren otunun bulunduğu Cunda Adası'nda bizim sürekli yerimiz bulunduğu düşüncesince kılıç baştan sona buraya geliriz. Burada rastgele arıcının noktayı bellidir. Herkes birbirinin adına hürmet duyar. Burada arılarımız kader olursa kışa güre yavrularla girecekler. Püren otu arı düşüncesince antibiyotiktir. Arının dobra süt kuzusu yapmasını sağlamaktadır ve gelişimini hızlandırıyor."
