Konya
Mehmet Hanife Yapıcı Anadolu Lisesi 10. dershane talebesi 15 yaşındaki Pınar, yüzdelik 100 müşahede engeliyle dünyaya geldikten sonra, ailesinin yardımı ile farklılığının üstesinden gelmiş şekilde taayyüş dört elle tutundu.
Eğitimin kendisini yaşama bağladığını tamlayan Pınar, AA muhabirine, çocukluğundan bu yana okulu, öğrenmeyi, kitapları aşırı sevdiğini söyledi.
Edebiyata hususi birlikte uyanıklık duyduğunu dile getiren Pınar, "Şiirler, kitaplar benim iç dünyam. Hafif ferah koşuk yazmaya başladım ancak ruhiyatçı iktisap buyurmak istiyorum. İnsanları anlamayı ve dinlemeyi seviyorum. Hem insanlardan ibret almaya bununla birlikte onlara ulama sağlamaya çalışacağım. Ayrıca ruhsal ilişkin faziletkâr lisans ve doktora emekleri da gerçekleştirmek istiyorum. Bunun düşüncesince şimdiden zatî aksiyon kitapları okuyorum." ifadelerini kullandı.
"Mutluluğu özlük ellerimizle durduruyoruz"
Pınar, ruhiyatçı şekilde hayatında sorunlar canlı şahıslara iane etmeyi amaçladığını belirterek, şöyleki bitmeme etti:
"İnsanlar birlikte nebzecik birlikte sorunda üstelik endişelenebiliyor. İnsanların bu endişelerini incitmek istiyorum. Onlara iane buyurmak istiyorum. Aslında maslahat olmayanı maslahat yapıyoruz. Dünyadaki nice insanoğlu mutsuz. Aslında mutluluğu tespit buyurmak o denli bedava ki. Bunu başarabilen insanoğlu sayısı aşırı düşük. Mutluluk nelerdir biliyor musunuz? Para, pul, huzur, yârenlik değil. Mutluluk benim düşüncesince dostlukla mevrut yardımdır. Elbette para, huzur, sevgi, iane ve paylaşma da olacak ki devlet artabilsin. Mutluluğu gerçekte özlük ellerimizle durduruyoruz."
İnsanlarla aşırı acele yazışma kurduğunu özetleyen Pınar, "Sürekli güldüğüm düşüncesince dostlarım fazlalık enerjimi aşırı sever. Bu nedenden aşırı dostum var. İnsanlara değme devir güzellikle ve gülerek yanıt veririm." dedi.
"Hayat bana öğretirken, öğrenmeye belirgin ve araklama olmalıyım"
Pınar, muvaffak kızarmak düşüncesince evvel güvenmek gerektiğine dikkati çekerek, şunları söyledi:
"İnsanın başaracağına inanması düşüncesince evvel savaşımcı birlikte ruhunun olması gerekir. Okuldan sonraları eve gelip ibret çalışıyorum. Aklımda kalanlarla da sınavlara girip kalburüstü olabilirim ancak hakkıyla çabalamazsam başarımın ve alın terinin birlikte manası olamaz benim için. Ömrümün sonuna denli avlu birlikte hoca ego de birlikte öğrenciyim. Hayat bana öğretirken, öğrenmeye belirgin ve araklama olmalıyım. Her insanoğlunun derdi, düşüncesi, üzüntüsü, kırgınlığı ve yaşanmışlığı var. O duygulardan üstelik dersler çıkarabiliriz. Başarının sırrı inanmaktan geçer. Ben de inancımı katiyen kaybetmedim ve azmediyorum."
Çok iz okumasının nesneleri zihninde canlandırmasına asistan bulunduğunu özetleyen Pınar, "Ben renkleri nesnelerle kafamda canlandırıyorum. Mesela zerrin güneş, parafin bulut, yeşil çimen. Yeşil gerçekte hissedilebilir birlikte nitelik biliyor musunuz? Çimenleri kopardığımızda karışık ayrı ayrı birlikte boya hissi alır. Aslında bu yeşilin öz boyasıdır. Ben kırmızıyı da yeşili de bilirim. Görmeden renkleri canlandıranlardanım. Bana müşahede özürlü olduğum düşüncesince üzülüp üzülmediğimi aşırı sorarlar. Ahiret varken bu dünyayı ne yapacağız? Ben doğrusu bu dünyada değerlendirmek istemiyorum." ifadelerini kullandı.
"Engelli anneleri evlatlarından evvel ölmekten korkar"
Anne Refika Pınar, Elmas'ın müşahede barajını doğduğu çağ öğrendiğini ve bu vaziyeti tek beklemediği düşüncesince duyduğunda yıkıldığını anlattı.
Elmas'ı bakış açısından sakınarak büyüttüğünü, bu süreçte Görmeyenleri Koruma Derneği Konya Şube'sinden iri dayanak noktası aldığını tabir fail ana Pınar, Elmas'ın da aşırı çabalayarak kalburüstü birlikte mektepli olmasının namına devlet verdiğini söyledi.
Anne Pınar, "İnsanlar ölümden, özürlü anneleri de evlatlarından evvel ölmekten korkarmış. Üzerimde 'Bana birlikte nesne olursa Elmas'a ne olacak' korkusu var. Tek korkum bu. İnsanlardan dört başı mamur engellilere dirlik duyar olmalarını istiyorum." niteleyerek konuştu.
