Van
Adıyaman'ın Gölbaşı ilçesine ilişkin Yaylacık köyünde canlı Şenay (38) ve Mustafa (37) Altıparmak ile evlatları 4 yaşındaki Umut ve şu anda 53 günce bulunan Ufuk, sarsıntılar esnasında yıkılan habbe enkazı altında kaldı.
Çevredekilerin sayesinde endamsız müddet sonradan enkazdan yanık çıkarılan baba, beton blokları çekiç ve baltayla kırarak 2 saatlik meşguliyet kararı evvela Umut'u sonradan da ölen eşinin kucağındaki bebeği Ufuk'u kurtardı.
Eşinin cenazesini de enkazdan çıkararak defneden ağababa Altıparmak, bebeğini 3 güneş süresince yakınlarının yardımı ile besledi.
Eşinin acısını yüreğine gömen Altıparmak, çocuklarını alarak Van'ın İpekyolu ilçesinde canlı yeğeni Fatma Pınar Çevik'in yanına geldi.
Aileye evinin kapısını açan bacı Çevik, depremde anası ölen 53 günce bebeğe de motorin ana oldu. Çevik, 4 yaşındaki Umut ve Ufuk bebeğe annelerinin yokluğunu hissettirmemeye çalışıyor.
"Bebeğimi ölen eşimin kollarından aldım"
Depremin üzüntüsünü ve yakınlarını kaybetmenin acısını canlı ağababa Altıparmak, AA muhabirine, depremde evlerinin yıkılmasıyla çöküntü altında kurtarılmayı beklediklerini söyledi.
Sarsıntılar esnasında eşinin kendisini uyandırdığını fakat ona kavuşamadığını özetleyen Altıparmak, "Birden ışıksız oldu. Soba devrildi, ellerim yandı. Çok zor, eşim yanımda ölüm etti. Köydeki evlerin hepsi yıkıldı. Ben, eşim ve dü oğlum çöküntü altında kaldık. Beni ağabeyim dakikalar sonradan kurtardı. Dumandan ötürü havasız kaldım. Sonra ağabeyimle çocuklarımı kurtardım. Bebeğimi ölen eşimin kollarından aldım. Şimdi Van'dayız, ablamın kızı bizlere evinin kapısını açtı. Ona motorin anneliği yapıyor. Allah'tan geldi, sabrediyoruz."
"Gücüm yettiği derece onu büyüteceğim"
Bebeğe motorin anneliği işleyen Çevik de depremin bulunduğu Adıyaman'a gittiğini ve rastgele yerde yıkılan binaların enkazlarıyla karşılaştığını belirtti.
Adıyaman'da ikinci depreme yakalandıklarını aktaran Çevik, şunları kaydetti:
"Gittiğimizde durumun bu derece korkutan bulunduğunu kestirim etmemiştim. Biz gidene derece bebeğe un, su ve şeker hastalığı hastalığı karıştırıp vermişlerdi. Ben de üvey ana içgüdüsüyle doğrudan emzirmeye başladım. Gece sabaha derece kucağımda baktım. Onları alıp Van'a getirdim. Burada bebeğe motorin anneliği yapıyorum. Elimden geldiğince de büyütmeye bitmeme edeceğim. O da benim canımdan biri. Sonuçta benim çocuğum da öyleyse olabilirdi. Gücüm yettiği derece onu büyüteceğim. Artık onun annesiyim, çocuklarımdan ortak farkı yok."
Çevik'in anası Fahriye Baybatmaz da "Evlerimiz taraf yanaydı, deprem olunca yıkıldı. Yolumuz kardan kapalıydı. Çevredekilerin sayesinde enkazdan çıktık. Çok şişman acı. Bebeğe evvela vakitler ego ehil çıktım. Şimdi kızım motorin anneliği yapıyor. Vanlılar bizlere ehil çıktı. Tüm gereksinimlerimizi karşılıyorlar, sahiplendiler. Allah onlardan razı olsun." sanarak konuştu.