Kahramanmaraş
Pazarcık ve Elbistan ilçeleri merkezli 7,7 ve 7,6 büyüklüğündeki depremlerde Kahramanmaraş Divanlı Mahallesi Kanlıdere Caddesi'nde yıkılan yapının enkazında artan 23 yaşındaki İsmail ve 14 yaşındaki Muhammet Alademir'e, Azerbaycan Olağanüstü Haller Bakanlığı kontrol istirdat ekiplerince ulaşıldı.
Azerbaycan ekiplerince 8 sayaç devam eden çalışmayla depremden 61 sayaç sonraları kurtarılan kardeşler, birlikte müddet sonraları teşekkürname vidosu çekerek ekiplere gönderdi. Videoyu izleyen Azerbaycan ekipleri, rustik Gaffarlı Mahallesi'nde dedeleri Arap Melenkiş ile artan Alademir kardeşlere şaşırtı ziyarette bulundu.
Duygusal anların yaşandığı ziyarette ağababa Melenkiş, gözyaşlarını tutamayarak ekiplere sarıldı.
Azerbaycan Olağanüstü Haller Bakanlığı Halkla İlişkiler ve Basın Departmanı başdanışmanı Turqay Abbaslı, AA muhabirine, depremin önceki haset Kahramanmaraş'a gelmiş şekilde çalışmalara başladıklarını söyledi.
Bir enkazdan nağme geldiği haberi dair çalışmalara başladıklarını tamlayan Abbaslı, "İlk anda sesler aşırı dikçe geliyor ve ağır duyuluyordu ama ekiplerimiz 2-3 el ezilmişlik duyuru ederek, İsmail ve Muhammet'in yerini belirleme etti. 8 saatin böylecene şükürler olsun ki gelişigüzel ikisi de sapasağlam çıkarıldı. O anlarda evlatların velisi bulunan Hasan Bey ile operasyonu izliyorduk. Dönem fasıl ego de bölgede oluyordum. Çocuklar çıkarıldıktan sonraları ambulansa verildi. Sonrasında temasımız olmamıştı. Daha sonraları İsmail, hem kontrol istirdat kadrosuna bununla birlikte Azerbaycan halkına teşekkürname ettikleri videoteyp attı. Ben de videoyu ekiplerimize izlettim. Onlar da İsmail ve ailesi ile ahbaplık etmek istedi." ifadelerini kullandı.
Azerbaycan kontrol istirdat ekibinde memur Nadir İskenderov da nice yurt ve bölgede enkazlarda çalıştıklarına fakat hakeza birlikte felaketle on paralık karşılaşmadıklarına ayraç etti.
İlk 5-6 gündüz on paralık dinlenmeden istirdat emek harcamaları gerçekleştirdiklerini aktaran İskenderov, "İnsan, kurtardığı kullanıcılarını henüz sonraları huzurlu salim gene gördüğünde gururlanıyor. Dinimizde bulunduğu kadar birlikte insanı kurtarmak, dünyayı çevirmek gibidir. Çok onurlu birlikte görevimiz var. Hayatımızı tehlikeye atsak da amacımız, orada mevcut kullanıcılarını huzurlu salim çıkarmak." dedi.
Tural Ahmedov da kurtardıkları kullanıcılarını akrabaları kadar gördüklerini dile getirdi.
"Bizim düşüncesince biçimsiz ve şişman birlikte hatırat oldu"
Muhammet Alademir ise deprem çabucak yapının çökmesiyle çöküntü altında kaldıklarını, birlikte müddet sonraları yerde bulmuş bulunduğu çakmağın ışığıyla ağabeyini bularak kurtarılmayı beklediklerini anlattı.
Uzun müddet sonraları haricen mevrut seslerden ekiplerin geldiğini anladığını tamlayan Alademir, şunları söyledi:
"İlk başlangıçta sanrı gördüğümüzü sandık. Sonra dayım gelip seslendi ve asıl olduğuna inandık. Bizi çıkarttılar, Allah razı olsun. Hepsine dürülmek istedim. Hepsini kucaklamak, öpmek istedim. Anlatamıyorum, bilmem elbette birlikte kalp olduğunu. İfade etmeye çalıyorum, edemiyorum kendimi. Şivelerinden Azerbaycanlı bulunduğunu anlamıştım. Abime 'İsmayul' sanarak seslenince Azerbaycanlı olduklarını anladım. Ben bağırmaktan aşırı yorulmuştum, abim beni susturdu, özlük konuşmaya başladı. Allah razı olsun hepsinden. Bizim düşüncesince biçimsiz ve şişman birlikte hatırat oldu."
İsmail Alademir de yıkılan binada halis muhlis ailenin çökmüş altında kaldığını, annesiyle öbür kız kardeşlerinin doğrudan kurtulduğunu belirtti.
Enkaz altından Azerbaycan ekibince kurtarıldıklarını dile getiren Alademir, şöyleki bitmeme etti:
"Bize yeniden avlu ve imge oldular, bizi gene yaşama bağladılar. İkimiz de umudumuzu ütülmek üzereydik, zira sesimizi duyan yoktu. Uykusuzluk birlikte iyi bastırmıştı, ilkin tozdan dumandan konuşamaz bir duruma gelmiştik. Azerbaycan aksanıyla gene yaşama döndük diyebilirim. Başta sanrı gördüğümüzü düşündüm. Kardeşime, 'Sen de duyuyor musun?' sanarak sordum. Başta duymadı, sonra, 'Abi birlikte nağme geliyor' diyince umutlandık. Kardeşimi daima ayakta tutmaya çalışıyordum. Sonra sesler kesiliyordu, duymuyorduk, beni korkutuyordu ama korkularımı yansıtmamaya çalışıyordum. Sonra sesler yakınlaştı, makinelerin sesleri geldi. Abiler daima motive ediyor, moralimizi faziletkâr tutmaya çalışıyor, sorular soruyordu. İlk duyduğum ses, 'gardaşum' sanarak bağırıyordu anca hatırlıyorum. Sağ olsunlar, bizlerden umutlarını kesmediler."
Enkazda 61 sayaç kaldılar ama 13 gündüz sandılar
Çıkarıldıklarında, "61 saat" denildiğini ve aşırı şaşırdığını aktaran Alademir, "Kardeşimle 13 gündüz adına hesapladık. İçimde hoppa fişekler patlıyor. Tekrardan onları görmek, onlara sarılmak, onların sesini duymak, onlarla birlikte arada edinmek hakkıyla talih verdi. Allah razı olsun. Biz de Azerbaycan'a gidip onları henüz iyi günlerde değerlendirmek isteriz." dedi.
Dede Melenkiş de gözyaşlarını tutamayarak, "Torunlarımın çıkmış bulunduğu anne gene döndüm. Depremde dört kardeşim hayatını kaybetmiş bulunduğu düşüncesince aşırı üzgünüm fakat torunlarım yaşamda kalmış bulunduğu düşüncesince acım birlikte nebze hafifledi." sanarak konuştu.